Το κουτί της Πανδώρας

• Σε αυτό το βίντεο γίνεται η παρουσίαση του μύθου: Το κουτί της Πανδώρας.

• Στόχος του βίντεο: Οι μαθητές να γνωρίσουν ένα κομμάτι της Ελληνικής Μυθολογίας.

Μάχη Θεών - Τιτάνων

• Σε αυτό το βίντεο γίνεται η παρουσίαση της Μάχης των Τιτάνων ή αλλιώς του Πολέμου των Τιτάνων.

• Στόχος του βίντεο: Οι θεατές να μάθουν την ιστορία της Τιτανομαχίας ανάμεσα σε θεούς και τιτάνες.

Εθισμός

• Σε αυτό το βίντεο γίνεται η παρουσίαση Animation video tutorial για τον εθισμό, ορισμένα είδη του, και τους παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν στον εθισμό

• Στόχος του βίντεο: Οι θεατές να κατανοήσουν για τον εθισμό και τις εξαρτήσεις, μέσω του animation video.

Oι διαχρονικές ιστορίες της ελληνικής μυθολογίας: θεοί, ήρωες και θρύλοι

 Γενικά:

Η ελληνική μυθολογία είναι μια πλούσια ταπισερί ιστοριών που έχουν αιχμαλωτίσει τη φαντασία των ανθρώπων για αιώνες. Από τις ιστορίες των θεών μέχρι τις ιστορίες ηρώων και τεράτων, η ελληνική μυθολογία είχε μια βαθιά επιρροή στην τέχνη, τη λογοτεχνία και τη λαϊκή κουλτούρα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε μερικά από τα βασικά θέματα και χαρακτήρες της ελληνικής μυθολογίας, καθώς και την πολιτιστική και ιστορική τους σημασία.

 

Οι απαρχές της ελληνικής μυθολογίας

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι μύθοι και οι θρύλοι τους δεν ήταν απλώς ιστορίες, αλλά αντιπροσώπευαν την αλήθεια για τον κόσμο και την ανθρώπινη κατάσταση. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο κόσμος δημιουργήθηκε από το χάος και οι θεοί και οι θεές ήταν υπεύθυνες για τη διαμόρφωσή του στη σημερινή του μορφή. Πιστευόταν ότι ήταν  αθάνατοι , παντοδύναμοι και οι πράξεις τους διαμόρφωσαν τη ζωή των ανθρώπων.

 

Οι θεοί και οι θεές της ελληνικής μυθολογίας πιστεύεται ότι ζούσαν στον Όλυμπο, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας. Οι δώδεκα Ολύμπιοι θεοί θεωρούνταν οι σημαντικότεροι από τους ελληνικούς θεούς και θεές και λατρεύονταν σε ναούς σε όλη την αρχαία Ελλάδα.

 

Οι ήρωες και τα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας

 Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη ήρωες και τέρατα που έχουν γίνει διάσημα σε όλο τον κόσμο. Αυτοί οι χαρακτήρες έχουν εμπνεύσει αμέτρητες ιστορίες και έργα τέχνης και είχαν βαθιά επιρροή στη λαϊκή κουλτούρα.

 

Ο Ηρακλής ήταν γιος του Δία και μιας θνητής γυναίκας και ήταν γνωστός για την απίστευτη δύναμη και το θάρρος του. Ολοκλήρωσε δώδεκα άθλους, συμπεριλαμβανομένης της σφαγής του λιονταριού της Νεμέας και της αιχμαλωσίας του Ερυμάνθου Κάπρου.

Ο Περσέας ήταν ένας ήρωας που νίκησε τη Γοργόνα Μέδουσα και έσωσε την πριγκίπισσα Ανδρομέδα από ένα θαλάσσιο τέρας. Ήταν επίσης γνωστός για το θάρρος και την επινοητικότητα του.

 

Ο Θησέας ήταν ένας ήρωας που νίκησε τον Μινώταυρο και έγινε βασιλιάς της Αθήνας. Ήταν γνωστός για τη δύναμη, το θάρρος και την εξυπνάδα του.

 

Η Μέδουσα ήταν μια Γοργόνα με φίδια για μαλλιά, που γύριζε οποιονδήποτε που την κοίταξε σε πέτρα. Τελικά σκοτώθηκε από τον Περσέα, ο οποίος χρησιμοποίησε έναν καθρέφτη για να αποφύγει να την κοιτάξει απευθείας.

 

Ο Μινώταυρος ήταν ένα τέρας με κεφάλι ταύρου και σώμα ανθρώπου. Έζησε σε έναν λαβύρινθο στην Κρήτη και τελικά ηττήθηκε από τον Θησέα.

 

Η Σφίγγα ήταν ένα τέρας με σώμα λιονταριού και κεφάλι γυναίκας. Ρωτούσε γρίφους από αυτούς που περνούσαν και σκότωνε όποιον δεν μπορούσε να τους απαντήσει. Τελικά ηττήθηκε από τον Οιδίποδα.

 

Η πολιτιστική και ιστορική σημασία της ελληνικής μυθολογίας

 Η ελληνική μυθολογία είχε μια βαθιά επιρροή στη δυτική κουλτούρα, από την τέχνη και τη λογοτεχνία μέχρι τη λαϊκή κουλτούρα και την καθημερινή γλώσσα. Οι ιστορίες των θεών, των ηρώων και των τεράτων, έχουν επαναληφθεί αμέτρητες φορές σε όλη την ιστορία και έχουν εμπνεύσει αμέτρητα έργα τέχνης και λογοτεχνίας.

 

Μια από τις πιο σημαντικές πτυχές της ελληνικής μυθολογίας είναι η αντανάκλαση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και αξιών. Οι μύθοι και οι θρύλοι δεν ήταν απλώς ιστορίες, αλλά αντιπροσώπευαν τις αξίες και τις πεποιθήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Για παράδειγμα, η ιστορία του Προμηθέα, που έκλεψε τη φωτιά από τους θεούς και την έδωσε στους ανθρώπους, αντιπροσωπεύει την ελληνική πίστη στη σημασία της γνώσης και της καινοτομίας.

 

Η ελληνική μυθολογία είχε επίσης σημαντική επίδραση στη θρησκεία και την πνευματικότητα. Οι θεοί και οι θεές της ελληνικής μυθολογίας λατρεύονταν σε όλη την αρχαία Ελλάδα και οι ιστορίες και οι θρύλοι τους αποτελούσαν σημαντικό μέρος της θρησκευτικής πρακτικής. Πολλοί από τους μύθους και τους θρύλους έχουν επίσης ερμηνευτεί συμβολικά και έχουν χρησιμοποιηθεί για να εξερευνήσουν βαθύτερα πνευματικά και φιλοσοφικά θέματα.

Οι δώδεκα άθλοι του Ηρακλή

Οι Δώδεκα Άθλοι του Ηρακλή είναι μια σειρά από μυθικές περιπέτειες που αναλαμβάνει ο ήρωας Ηρακλής για να αποδείξει τη δύναμη και τη γενναιότητά του, καθώς και να εξιλεωθεί για ένα τρομερό έγκλημα που διέπραξε. Η ιστορία λέει ότι ο Ηρακλής, ο γιος του Δία και μιας θνητής γυναίκας, της Αλκμήνης, γεννήθηκε με απίστευτη δύναμη, αλλά σαστίστηκε από μια τρέλα που τον ώθησε να σκοτώσει τη γυναίκα και τα παιδιά του. Κυριευμένος από ενοχές και τύψεις, ο Ηρακλής ζήτησε τη συμβουλή του Μαντείου των Δελφών, ο οποίος του είπε ότι έπρεπε να κάνει δώδεκα άθλους ως μετάνοια για το έγκλημά του. Αυτά τα καθήκοντα σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να είναι απίστευτα δύσκολα, αν όχι αδύνατα, για οποιονδήποτε θνητό να τα πραγματοποιήσει, και είχαν σκοπό να δοκιμάσουν τη δύναμη, το θάρρος και την επινοητικότητα του Ηρακλή.

 

Οι δώδεκα άθλοι είναι οι εξής:

Το λιοντάρι της Νεμέας: Ο Ηρακλής έπρεπε να κυνηγήσει και να σκοτώσει ένα άγριο λιοντάρι που τρομοκρατούσε την πόλη της Νεμέας. Το δέρμα του λιονταριού ήταν αδιαπέραστο από όλα τα όπλα, οπότε ο Ηρακλής έπρεπε να το στραγγαλίσει με γυμνά χέρια.

Λερναία Ύδρα: Η Ύδρα ήταν ένα φοβερό τέρας με εννέα κεφάλια, και όποτε έκοβαν ένα κεφάλι, στη θέση του φύτρωναν άλλα δύο. Ο Ηρακλής έπρεπε να κόψει όλα τα κεφάλια και να κάψει τους λαιμούς για να αποτρέψει την ανάπτυξη νέων.

Το ελάφι της Άρτεμης: Ο Ηρακλής έπρεπε να συλλάβει ένα μαγικό ελάφι που ήταν ιερό για τη θεά Άρτεμη, χωρίς να το βλάψει.

Ο Ερυμάνθιος Κάπρος: Ο Ηρακλής έπρεπε να συλλάβει ένα αγριογούρουνο που τρομοκρατούσε την ύπαιθρο.

 

Οι Στάβλοι του Αυγεία: Ο Ηρακλής έπρεπε να καθαρίσει τους βρώμικους στάβλους του βασιλιά Αυγεία, που φιλοξενούσαν χιλιάδες βοοειδή και δεν είχαν καθαριστεί εδώ και χρόνια.

 

Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες: Ο Ηρακλής έπρεπε να διώξει ένα κοπάδι από γιγάντια, ανθρωποφάγα πουλιά που τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο.

 

Ταύρος Μινώα: Ο Ηρακλής έπρεπε να αιχμαλωτίσει έναν άγριο ταύρο που έσπερνε τον όλεθρο στο νησί της Κρήτης.

 

Τα άλογα του Διομήδη: Ο Ηρακλής έπρεπε να κλέψει τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά της Θράκης και να τα φέρει πίσω στις Μυκήνες.

 

Η Ζώνη της Ιππολύτης: Ο Ηρακλής έπρεπε να αποκτήσει τη μαγική ζώνη της βασίλισσας του Αμαζονίου Ιππολύτη.

 

Τα βόδια του Γηρυόνη: Ο Ηρακλής έπρεπε να συλλάβει ένα κοπάδι βοοειδών που ανήκε στον γίγαντα Geryon, ο οποίος είχε τρία κεφάλια και έξι χέρια.

 

Τα Μήλα των Εσπερίδων: Ο Ηρακλής έπρεπε να αποκτήσει τα χρυσά μήλα που φύτρωναν στον κήπο των Εσπερίδων, τα οποία φύλαγε ένας δράκος.

 

Ο Κέρβερος: Ο Ηρακλής έπρεπε να ταξιδέψει στον κάτω κόσμο και να συλλάβει τον τρικέφαλο σκύλο Κέρβερο, ο οποίος φύλαγε τις πύλες του Άδη.

 

Στο τέλος, ο Ηρακλής ολοκλήρωσε με επιτυχία και τα δώδεκα καθήκοντα, αποδεικνύοντας ότι ήταν ο μεγαλύτερος ήρωας της εποχής του και κερδίζοντας τη συγχώρεση των θεών.

 

Συμπερασματικά, η ελληνική μυθολογία είναι μια πλούσια και περίπλοκη ταπισερί από ιστορίες και θρύλους που αιχμαλωτίζουν τους ανθρώπους για αιώνες. Από τους θεούς και τις θεές μέχρι τους ήρωες και τα τέρατα, οι χαρακτήρες και τα θέματα της ελληνικής μυθολογίας είχαν βαθιά επιρροή στην τέχνη, τη λογοτεχνία και τον λαϊκό πολιτισμό. Οι μύθοι και οι θρύλοι αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις πεποιθήσεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και είχαν διαρκή επίδραση στη θρησκεία, την πνευματικότητα και τη φιλοσοφία. Καθώς συνεχίζουμε να εξερευνούμε και να ερμηνεύουμε τις ιστορίες και τους χαρακτήρες της ελληνικής μυθολογίας, αποκτούμε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και της θέσης μας στον κόσμο.

Και εδώ έχουμε ένα σταυρόλεξο ώστε τα παιδία να παίξουν και να κάνουν μία επανάληψη για τους 12 Θεούς του Ολύμπου.

1. Down 

   1. Θεά της γεωργίας
2. 3. Θεός της θάλασσας
3. 6. Θεά του σπιτιού
4. 7. Αγγελιοφόρος των θεών
5. 9. Θεός του πολέμου

6. Across

   1. 2. Θεά της σοφίας
   2. 4. Θεός της φωτιάς
   3. 5. Θεά της ομορφιάς
   4. 8. Θεός της μουσικής
   5. 9. Θεά του κυνηγιού
   6. 10. Θεά του γάμου
   7. 11. Θεός των κεραυνών

Πηγές:

http://tee-ekv-thess.thess.sch.gr/ergasies2016/html/athloi/selida.html

Χάμιλτον, Έντιθ. Μυθολογία. Little, Brown and Company, 1942.

Morford, Mark P. O. και Robert J. Lenardon. Κλασική Μυθολογία. Oxford University Press, 2018.

Bulfinch, Thomas. Μυθολογία του Bulfinch. Εκδόσεις Digireads.com, 2009.

Τριπ, Έντουαρντ. The Meridian Handbook of Classical Mythology. Penguin Books, 1970.

 

Το άρθρο αυτό γράφτηκε με τη βοήθεια του Chatgpt.

credit :

Κλοκίδης Δημήτρης

Ιωάννα Φωστηροπούλου

Ελευθερία Παπάζογλου

Ίκαρος, ο γιός του Δαίδαλου

• Σε αυτό το βίντεο γίνεται η παρουσίαση της ιστορίας του Ίκαρου, γιου του Δαίδαλου.

• Στόχος του βίντεο: Οι θεατές να μάθουν την ιστορία του Δαίδαλου και του Ίκαρου μέσω του animation.

Οι 12 θεοί του Ολύμπου

• Σε αυτό το βίντεο γίνεται η παρουσίαση των Δώδεκα Θεών του Ολύμπου.

• Στόχος του βίντεο: Οι θεατές να γνωρίσουν τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου και να επισημάνουν τα ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά αυτών των θεών.

Αρχαίοι μύθοι

 Αρχαίοι Μύθοι που είναι πιο επίκαιροι από ότι νομίζεις

Οι αρχαίοι μύθοι, καλά δομημένοι και ευφάνταστοι, αναδεικνύουν αρχέτυπα ενός ανθρώπινου τρόπου σκέψης, που μέχρι και σήμερα φωτίζει την ύπαρξη και τη συμπεριφορά μας.

Ένα από τα στολίδια της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς, είναι αυτό της μυθολογίας. Μέσα από τις ιστορίες και τους ήρωές της, κατορθώνει να φέρει μηνύματα για το κοινωνικό πλαίσιο των τότε κοινωνιών, αλλά και να αποτυπώνει ηθικά διδάγματα με εκπληκτικά διαχρονικό χαρακτήρα.

Οι αρχαίοι μύθοι, καλά δομημένοι και ευφάνταστοι, αναδεικνύουν αρχέτυπα ενός ανθρώπινου τρόπου σκέψης, που μέχρι και σήμερα φωτίζει την ύπαρξη και συμπεριφορά μας.

Ποιοι από αυτούς, λοιπόν, μπορούν να μας συντροφεύσουν και να μας μοιράσουν λίγη από τη λαϊκή τους σοφία στο περίπλοκο “τώρα” που βιώνουμε;

Οι Αλκυονίδες μέρες

Η Αλκυόνη ήταν κόρη του Αιόλου και της Ενάρετης. Θαμπωμένος από την ομορφιά της, ο βασιλιάς σε μια πόλη της Θεσσαλίας, Κύηκας, την παντρεύτηκε και μαζί ζούσαν ευτυχισμένοι δίπλα στη θάλασσα. Η ένωσή τους έμοιαζε τόσο τέλεια, που τυφλωμένοι από ευτυχία και έρωτα, θεώρησαν τους εαυτούς τους ισάξιους με τους θεούς. Αυτό δεν άργησε να προκαλέσει την οργή του Δία. Μία μέρα λοιπόν, που ο Κύηκας αποφάσισε να πάει για ψάρεμα, ο Δίας έφερε τρομερή τρικυμία και έριξε έναν κεραυνό στην βάρκα του. Η θάλασσα ξέβρασε τον σωρό του μαζί με τα ξύλα από τη βάρκα του στην ακτή. Η Αλκυόνη μέσα στον θρήνο και την απελπισία του χαμού του αγαπημένου της, ήθελε να πάει να τον βρει στον Κάτω Κόσμο. Όμως ο Δίας την λυπήθηκε και της χάρισε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, μεταμορφώνοντάς την σε πουλί που ζει κοντά στην θάλασσα. Έτσι η Αλκυόνη, πλέον σαν πουλί ζούσε στην ακροθαλασσιά, χωρίς να μπορεί να επιβιώσει όμως, αφού ο παγερός χειμώνας και η φουρτούνα της θάλασσας παρασέρνουν τα μικρά και τη φωλιά της. Ο Δίας αποφάσισε να την βοηθήσει, αλλάζοντας για δεκαπέντε ημέρες τα χειμερινά καιρικά φαινόμενα.

Κάπως έτσι προέκυψαν οι Αλκυονίδες μέρες˙ ένα παράθυρο φωτός και ζεστασιάς μέσα στην καρδιά του χειμώνα, όπου επιτρέπει στις Αλκυόνες να γεννήσουν τα αυγά τους.

Ο συγκεκριμένος μύθος δείχνει πως, ακόμα και μέσα από τις χειρότερες καταστάσεις, μέσα μας πηγάζει όλη η δύναμη που χρειαζόμαστε. Κανείς δεν μπορεί να πορεύεται αλάνθαστος και τις περισσότερες φορές τα λάθη αυτά πληρώνονται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ωστόσο, ακόμα και αν βρεθούμε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση χωρίς να την προκαλέσουμε, δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη στον εαυτό μας, γιατί μπορούμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας, πιο δυνατοί και ανανεωμένοι από ποτέ. Διότι, παρόλο που το αρχικό μας σχέδιο μπορεί να αποτύχει, όλοι μας αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία.

Παρόλο που μπορεί να σκοντάψουμε, μέσα μας βρίσκεται η εσωτερική αντοχή να συνεχίσουμε, να παλέψουμε και μέσα από τις αντιξοότητες να μεταμορφωθούμε. Έτσι, με παράδειγμα την Αλκυόνη, που για άλλαξε μέχρι και τον καιρό για να επιβιώσει, ας κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να υπερασπιστούμε τα θέλω μας.

Το κουτί της Πανδώρας

Με αφορμή την κλοπή της Ιερής Φωτιάς από τον τιτάνα Προμηθέα, ο Δίας εξοργίστηκε. Θέλοντας να τιμωρήσει τόσο τον τιτάνα, όσο και το ανθρώπινο γένος που οικειοποιήθηκε την φωτιά, ανέθεσε στον Ήφαιστο να πλάσει μια πήλινη γυναίκα, δίνοντάς της ζωή, γλυκιά φωνή και ομορφιά αθάνατης θεάς. Έπειτα, κάθε Ολύμπιος θεός της χάρισε και από ένα δώρο (εξ’ ου και η προέλευση του ονόματός της) που φύλαξε σε ένα κουτί. Έτσι, ο Δίας πρόσταξε τον Ερμή, να πάει την Πανδώρα για νύφη στον αδερφό του Προμηθέα, τον Επιμυθέα, που παρά τις προειδοποιήσεις του αδερφού του, μαγεύτηκε από την ομορφιά της και την παντρεύτηκε. Δεν άργησε να μάθει όμως τα δεινά που κουβαλούσε για τους ανθρώπους στο κουτί της. Κανένας δεν ήξερε το περιεχόμενό του και κανείς δεν τολμούσε να το ξεσκεπάσει. Η περιέργεια του Επιμυθέα όμως μια μέρα, τον ώθησε να σηκώσει το καπάκι και προτού το καταλάβει το δωμάτιο γέμισε με φοβερά πράγματα, άγνωστα στην μέχρι τότε ανθρωπότητα˙ η ασθένεια, η απόγνωση, η κακία, τα γηρατειά, ο θάνατος, το μίσος, η βία, η σκληρότητα, ο πόλεμος και άλλες οδύνες ξεχύθηκαν στη γη. Έκλεισε με δύναμη το κουτί και το κλείδωσε, αφήνοντας μόνο την ελπίδα μέσα.

Στον μύθο αυτό, η ιερή φωτιά συμβολίζει το φως, την γνώση, την αλήθεια και την αγάπη. Το κουτί είναι ένας παραλληλισμός για την ανθρώπινη ψυχή, η οποία δίνει νόημα στην ζωή μας και που πάντοτε θα κρύβει απρόσμενους θησαυρούς, είτε είμαστε έτοιμοι να τους δεχτούμε είτε όχι. Το αν τελικά θα ανοίξουμε το κουτί, βρίσκεται στην δική μας βούληση˙ τα δώρα της ζωής βρίσκονται κλεισμένα και είναι στο χέρι μας το αν θα τα δεχτούμε μαζί με όλα δεινά. Γιατί όλα είναι μέσα στη ζωή, καλές και κακές εμπειρίες που μας οδηγούν σε βαθύτερη γνώση του πνεύματός μας. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο που η ελπίδα βρίσκεται τελευταία στο κουτί˙ όσο και αν μας επηρέασαν οι κακουχίες και οι δυστυχίες του κόσμου, πάντα υπάρχει στον καθένα μας η εσωτερική αρετή της ελπίδας. Αυτή θα μας οδηγήσει, καλύτερα εξοπλισμένους, στο οτιδήποτε έχει να φέρει το αύριο. Για αυτό μην διστάσεις να ανοίξεις το κουτί.

Η αρπαγή της Περσεφόνης

Η Περσεφόνη ήταν κόρη της θεάς Δήμητρας και του Δία. Η ομορφιά της ήταν τόση, που ο Πλούτωνας, θεός του Άδη, την ερωτεύτηκε και αποφάσισε να την κλέψει. Μια μέρα λοιπόν, καθώς η Περσεφόνη μάζευε λουλούδια, έσκυψε να κόψει έναν νάρκισσο, όταν ξαφνικά η γη άνοιξε στα δύο. Τότε ξεπρόβαλε ο Πλούτωνας με το άρμα του και άρπαξε την κοπέλα στον Κάτω Κόσμο. Η Δήμητρα έψαχνε μάταια την κόρη της και από την στεναχώρια και τα δάκρυά της, μαράζωσαν η γη και οι καλλιέργειες. Οι άνθρωποι πεινούσαν και οι μέρες περνούσαν χωρίς να φανεί η Περσεφόνη. Μια μέρα ο Ήλιος, έχοντας δει τα πάντα, λυπήθηκε την Δήμητρα, της είπε τι συνέβη και τότε ο Δίας διέταξε τον θεό του Άδη να ελευθερώσει την κόρη του. Αδυνατώντας να παρακούσει τις διαταγές του Δία, ο Πλούτωνας παγίδεψε την Περσεφόνη δίνοντάς της να φάει ένα ρόδι πριν την αφήσει˙ γνωρίζοντας πως αν κατανάλωνε τροφή στον Κάτω Κόσμο, δεν θα μπορούσε να φύγει. Η κόρη έφαγε έξι σπόρια μονάχα και έτσι συμφώνησαν πως τους έξι μήνες τον χρόνο θα τους περνάει στον Άδη, ενώ τους άλλους δίπλα στη μητέρα της. Έτσι τους μισούς μήνες του χρόνου, τα δέντρα και η φύση μαραζώνει μαζί με την Δήμητρα, ενώ τους υπόλοιπους ανθίζει και χαίρεται.

Οι ερμηνείες του μύθου είναι πολλές. Σίγουρα η εμφανής πτυχή του προσπαθεί και ερμηνεύει την εποχιακή αλλαγή μέσα στον χρόνο, την εναλλαγή από ξηρασία σε ευκαρπία. Σε δεύτερη ανάλυση ωστόσο κρύβεται ο ίδιος ο κύκλος της ζωής˙ από την ελευθερία της νεαρής Περσεφόνης, στο τελικό της σπίτι στον κάτω κόσμο. Όπως λοιπόν η Περσεφόνη έμαθε να ξαναγεννιέται κάθε έξι μήνες, υπομένοντας άλλους τόσους σε μια προσωπική κόλαση, έτσι και ο καθένας πρέπει να βρει την υπομονή και το θάρρος να εμείνει στις δύσκολες εποχές, ακόμα και αν δεν είναι στιγμιαίες. Οφείλουμε να συμφιλιωθούμε με τις δυσκολίες της ζωής, όσο αξεπέραστες κι αν μοιάζουν.

Γιατί στο τέλος, πάντα έρχεται η άνοιξη και τότε, θα έχουμε βγει από τον βαρύ χειμώνα πιο σοφοί από ποτέ.

Οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου

Οι Δώδεκα Θεοί του Ολύμπου....

Η ελληνική ιστορία είναι πλούσια σε ιστορικά γεγονότα. Αν πάμε, όμως, αρκετούς αιώνες πίσω, θα μείνουμε έκθαμβοι από την πληθώρα των μύθων που είναι καταγεγραμμένοι στην ελληνική μυθολογία. Οι Έλληνες, από τα βάθη της ιστορίας, προσπάθησαν να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα πλάθοντας ιστορίες, φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο μια πλούσια μυθολογική παράδοση.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε πόσο καλά γνωρίζουμε την ελληνική μυθολογία…

Οι δώδεκα Θεοί του Ολύμπου είναι οι κύριοι θεοί της Ελληνικής μυθολογίας που κατοικούσαν στη κορυφή του Ολύμπου. Οι Ολύμπιοι θεοί κέρδισαν την εξουσία νικώντας τους Τιτάνες στην Τιτανομαχία. Στην πραγματικότητα οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν κάποιο συγκεκριμένο δωδεκάθεο, αλλά υπήρχαν μεγάλοι και μικρότεροι θεοί και άλλοι που λατρεύονταν τοπικά π.χ. ο Δίας, ο Ποσειδώνας και ο Άδης ήταν οι μεγαλύτεροι θεοί, ενώ ο Διόνυσος ήταν μικρότερος θεός. Το δωδεκάθεο είναι έννοια που σχηματίστηκε από δυτικούς λόγιους τον 16ο-17ο αιώνα και έχει εμφανιστεί με διάφορες συνθέσεις ανάμεσα σε 14 θεούς.

Δίας (Ζευς)

Ο "Πατήρ Θεών τε και Ανθρώπων", ο Ζευς / Δίας, ο βασιλιάς του Ολύμπου και αρχηγός του δωδεκάθεου, άρχοντας των κεραυνών, τιμωρός και προστάτης, εραστής και πολέμαρχος, νίκησε τον πατέρα του Κρόνο και έριξε τους Τιτάνες και τους Γίγαντες στα Τάρταρα. Ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυβερνήτης του σύμπαντος και ήλεγχε τα πάντα. Γνωστός για τις ερωτικές του περιπέτειες, προκαλούσε πάντα την ζήλια της γυναίκας του, της Ήρας. Οι Έλληνες του απέδιδαν αρκετά προσωνύμια, με γνωστότερο όλων το Ξένιος Δίας, καθώς ήταν ο προστάτης της φιλοξενίας.

 Ήρα

Αδελφοσύζυγος του Δία, ήταν η Ήρα, η οποία ως κύριο σκοπό της είχε να προστατεύει τις γυναίκες και το γάμο, αν και συνήθως αρεσκόταν να κατατρέχει και να τιμωρεί τις πάμπολλες ερωμένες του άντρα της και τα παιδιά που προέκυπταν από τις ερωτοτροπίες αυτές εκτός του γάμου τους. Βέβαια, και η Ήρα συχνά έφευγε σε περιπλανήσεις, όμως πάντα ξαναγύριζε στον άντρα της. Παιδιά μπορούσε να γεννήσει και χωρίς το Δία, μόνη της.

Ποσειδώνας

Ο Ποσειδώνας, Θεός της θάλασσας, των πόσιμων υδάτων και πηγών, κυρίαρχος των θαλασσών και των γεωλογικών φαινομένων. Σε ένα ναυτικό λαό όπως οι Έλληνες, ο Ποσειδώνας λατρευόταν ως ο κατεξοχήν Θεός των ναυτικών. Η προσωπική του έχθρα με τον Οδυσσέα, ήταν η αιτία που ο τελευταίος χρειάστηκε να θαλασσοδέρνει για δέκα χρόνια ώσπου να καταφέρει να επιστρέψει στην Ιθάκη.


Αθηνά

Η Αθηνά, η οποία ξεκίνησε ως πάνοπλη Θεά του πολέμου και στη συνέχεια εξελίχτηκε σε πολιούχο Θεά της Αθήνας και σύμβολο της σοφίας. Σύμφωνα με τον μύθο, ξεπετάχτηκε μέσα από το κεφάλι του Δία κρατώντας δόρυ και ασπίδα, φορώντας περικεφαλαία. Δεν είχε ερωτικές περιπέτειες και συμβόλιζε την αιώνια παρθενία. Αγαπημένη της πόλη ήταν η Αθήνα, η οποία πήρε και το όνομά της. Τα σύμβολά της ήταν το δόρυ, η κουκουβάγια και η ελιά.

Δήμητρα

Η Δήμητρα, Θεά της βλάστησης και της γεωργίας, προστάτευε ιδιαίτερα τις καλλιέργειες δημητριακών και τους αγρότες. Ήταν επίσης αυτή που θέσπισε τα Ελευσίνια Μυστήρια. Μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες θεές του αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, η Δήμητρα, στον έρωτα, ήταν μια από τις πλέον ακατάδεκτες θεές. Όμως, ο Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο κατόρθωσε να την ξεγελάσει κι από την ένωσή τους προέκυψε η Περσεφόνη.

Ήφαιστος

Ο Ήφαιστος, ο δύσμορφος Θεός, που όμως ήταν πανέξυπνος και εφευρετικότατος, άρχοντας των κατασκευών και της μεταλλουργίας, επιδέξιος και δυνατός τεχνίτης. Όχι μόνο έπλασε με πηλό την πρώτη θνητή γυναίκα (την Πανδώρα), αλλά έφτιαξε και τα πρώτα ρομπότ / αυτόματα: τον Τάλω (φρουρό της Κρήτης), χρυσά κορίτσια, χάλκινα σκυλιά.


Απόλλωνας

Ο Απόλλωνας, γιος του Δία και της Λητώς, ήταν ο Θεός του φωτός, της μουσικής και της Αρμονίας. Γεννημένος στο ιερό νησί της Δήλου, ανέβηκε από την πρώτη κιόλας μέρα στον Όλυμπο. Κάποτε, ύστερα από πολλές περιπλανήσεις, έφτασε στους Δελφούς, σκότωσε το φοβερό Πύθωνα που φύλαγε τις πηγές (εξ' ου και το επίθετο "Πύθιος" και η ιέρεια "Πυθία") και ίδρυσε το πρώτο μαντείο.

Άρτεμη

Η Άρτεμη, δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, ήταν η αειπάρθενος Θεά της άγριας φύσης και του κυνηγιού, προστάτιδα των λεχώνων γυναικών και της υπαίθρου. Έτσι οι περιοχές όπου λατρεύονταν ήταν πάντα εύφορες ενώ στα μέρη που δεν την τιμούσαν, αντιμετώπιζαν την οργή της. Γι' αυτό και ένα από τα χαρακτηριστικά της ήτανε η σκληρότητά της απέναντι στους παραβάτες των δικών της κανόνων. Το τόξο, η φαρέτρα και το ελάφι την χαρακτήριζαν σαν εικόνα στην μυθολογία των Ελλήνων.

Ερμής

Ο φτεροπόδαρος Ερμής, ήταν ο αγγελιοφόρος που έφερνε μηνύματα σε Θεούς και ανθρώπους, ιδιότητα που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή ανάμεσα τους. Προστάτης των εμπόρων, των οδοιπόρων και των παλαιστών, εξελίχθηκε σε Θεό του πνεύματος. Αν και οι ερωτικές του περιπέτειες ήτανε πάμπολλες, δεν κατάφερε να κατακτήσει την Αφροδίτη που πάντοτε ποθούσε.

Άρης

Ο αιμοδιψής Άρης, ήταν πολεμικός Θεός, ο οποίος εκπροσωπούσε τη μανία και το παράλογο του πολέμου. Όπως ήταν φυσικό, καμία πόλη δεν τον έκανε πολιούχο της ενώ δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και στον κύκλο των υπόλοιπων Θεών. Χαρακτηριστικό του οι πολλές διαμάχες με την έτερη πολεμική Θεά, την Αθηνά, έτσι όπως μας τις περιγράφει και ο Όμηρος στην Ιλιάδα. Παραδόξως, ο καρπός του παράνομου έρωτά του με την Αφροδίτη, ήταν η Αρμονία.

Αφροδίτη

Η Αφροδίτη, η οποία αναδύθηκε από τη θάλασσα, ήταν η Θεοποίηση της γυναικείας ομορφιάς, Θεά του έρωτα και της αγάπης. Θεοί και θνητοί, ήταν όλοι μπλεγμένοι στα ερωτικά της δίχτυα. Χαρακτηριστικότερη των περιπτώσεων, είναι ο έρωτάς της με τον Άρη και η επ' αυτοφώρω σύλληψή τους από το σύζυγό της Ήφαιστο με άθραυστες αλυσίδες, από τις οποίες τελικά τους έσωσε ο Ποσειδώνας. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε να συνεχίσει τις εξωσυζυγικές της δραστηριότητες, με συνέπεια να μην αποφύγει αρκετά παρόμοια επεισόδια.

Εστία

Τέλος, η Εστία ήταν η μεγαλύτερη κόρη και το πρώτο παιδί του Κρόνου και της Ρέας, γι' αυτό και τέθηκε επικεφαλής όλων των μεγάλων Θεοτήτων. Προστάτιδα της οικογενειακής ευτυχίας, είχε ως ιερό της το κέντρο του σπιτιού και δεν της προσφερόταν μόνο η πρώτη, αλλά και η τελευταία θυσία σε κάθε γιορταστική σύναξη του ανθρώπου. Η Εστία, η Αθηνά και η Άρτεμη, ήταν οι μόνες Θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη (που είχε υποτάξει το σύνολο Θεών και ανθρώπων).

Άλλες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας είναι:
Πλούτωνας ή Άδης : Θεός του Κάτω και του Αόρατου Κόσμου.
Γαία : Θεά της Γης.
Διόνυσος : Θεός του κρασιού και των σαρκικών απολαύσεων.
Εκάτη : Θεά της μαγείας.
Έρως : Θεός του έρωτα.
Ήβη : Θεά της νεότητας.
Ιασώ : Θεά της ίασης.
Παν : Θεός της πανίδας και των ποιμένων.
Περσεφόνη : Θεά του Κάτω Κόσμου.

Κατά τόπους το Δωδεκάθεο άλλαζε: Στην θέση της Εστίας τοποθετούνταν ο Πλούτωνας, στην θέση της Δήμητρας ο Διόνυσος, ενώ σε κάποιες περιοχές στο Δωδεκάθεο έμπαιναν και τοπικές θεότητες, κυρίως ποταμών, επειδή διαδραμάτιζαν ουσιαστικό ρόλο στην επιβίωση των ανθρώπων

Τι σχέση είχαν μεταξύ τους οι ολύμπιοι θεοί;
Ξεκινάμε με τα αδέρφια.
Δίας, Ήρα, Ποσειδώνας, Δήμητρα και Εστία. Παιδιά του Κρόνου και της Ρέας (μεταξύ άλλων παιδιών που είχε γεννήσει το ζευγάρι). Ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά του για να αποφύγει τον εκθρηνισμό του, αφού σύμφωνα με την προφητεία της Γαίας και του Ουρανού ένα από αυτά θα διεκδικούσε την εξουσία. Από αυτή του τη μανία γλύτωσε ο Δίας, ο οποίος με την βοήθεια της μητέρας του, Ρέας, ελευθέρωσε τα αδέρφια του και πήρε την εξουσία από τον Κρόνο.

Άρτεμις και Απόλλωνας. Δίδυμα αδέρφια, παιδιά του Δία και της Λητούς. Σύμφωνα με τον μύθο η Άρτεμις γεννήθηκε πρώτη και βοήθησε τον μητέρα της Λητώ να γεννήσει τον αδερφό της

Συνεχίζουμε με τα παιδιά.
Άρτεμις και Απόλλωνας. Παιδιά του Δία και της Λητούς.

Αθηνά. Κόρη του Δία και της Μήτιδος. Γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία, αφού σύμφωνα με τον μύθο, ο Δίας κατάπιε την Μήτιδα, φοβούμενος ότι θα γεννούσε ένα γιο ισχυρότερο από τον ίδιο. Έτσι, ο Δίας άρχισε να έχει ισχυρούς πονοκεφάλους και ζήτησε την βοήθεια του Ήφαιστου για να απαλλαγεί από αυτούς. Ο Ήφαιστος τον χτύπησε με ένα μεγάλο σφυρί στο κεφάλι και πετάχτηκε από μέσα η Αθηνά.

Ήφαιστος και Άρης. Γιοι του Δία και της Ήρας. Ο Ήφαιστος γεννήθηκε άσχημος και παραμορφωμένος, τόσο που η Ήρα τον πέταξε από τον Όλυμπο από τη ντροπή της.

Ερμής. Γιος του Δία και της Μαίας.

Ζευγάρια (νόμιμα και παράνομα…)
Δίας και Ήρα. Ανδρόγυνο.
Ήφαιστος και Αφροδίτη. Ανδρόγυνο.
Αφροδίτη. Είχε σχέσεις με τον Άρη και τον Ποσειδώνα, φέρνοντας στη ζωή αρκετά παιδιά του. Επίσης είχε σχέσεις και με άλλους θεούς, οι οποίοι δεν ανήκαν στο δωδεκάθεο, όπως ο Διόνυσος.

Περίεργα.
Αφροδίτη. Γεννήθηκε από τον αφρό που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο.
Εστία, Αθηνά και Άρτεμη. Μόνες θεές που πάνω τους δεν είχε δύναμη η Αφροδίτη.
Δωδεκάθεο: θεοί που είχαν πάθη και έκαναν λάθη…

Πέτρος Παπαδόπουλος

 Γεια σας,

Ονομάζομαι Πέτρος Παπαδόπουλος, Μαθητής του ΔΙΠΑΕ Καβάλας, τμήματος πληροφορικής με καταγωγή από την Καβάλα.

Μερικές πληροφορίες για μένα:

Email: pxpapas@gmail.com

Μερικά από τα ενδιαφέροντα μου είναι:

1. Γυμναστική
2. Ανάγνωση βιβλίων
3. Ταξίδια
4. Παρακολούθηση σειρών και ταινιών

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

 Γεια σας,

Eίμαι η Ελευθερία Παπάζογλου, Μαθήτρια του ΔΙΠΑΕ Καβάλας πληροφορικής και με καταγωγή από την Αλεξανδρούπολη.

Εδώ είναι μερικές πληροφορίες για μένα:

1. ΑΜ: 210105
2. Email: elyapaz@cs.ihu.gr 

Και ένα μέρος από τα ενδιαφέροντα μου είναι τα εξής:

• Στον ελεύθερο μου χρόνο συνήθως διαβάζω βιβλία και ακούω μουσική
• Πολλές φόρες απολαμβάνω να κάνω βόλτες στην φύση  
• Να βγάζω φωτογραφίες τον ουρανό η οτιδήποτε άλλο μου κινήσει το ενδιαφέρον
• Παρακολούθηση σειρών και ταινιών αλλά και animeted σειρές 
• Να παρακολουθώ τα μαθήματα χορού

Ιωάννα Φωστηροπούλου

Γεια σας,

Ονομάζομαι Ιωάννα Φωστηροπούλου και είμαι Φοιτήτρια του ΔΙΠΑΕ Καβάλας στο Τμήμα Πληροφορικής. Ο τόπος καταγωγής μου είναι η Σέρρες.

Ορισμένες πληροφορίες για εμένα:

• ΑΕΜ: 210151
• Email: iofosti@cs.ihu.gr

Μερικά από τα ενδιαφέροντά μου είναι:

1. Να παίζω Αρμόνιο και Κιθάρα
2. Η Ζωγραφική
3. Η Παρακολούθηση ταινιών και σειρών
4. Η Γυμναστική
5. Η Σύνθεση Τραγουδιών

Ελεντίνα Ασπρογέρακα

 Γεια σας,

Ονομάζομαι Ελένη Κωνσταντίνα Ασπρογέρακα,το όνομα που με φωνάζουν είναι Ελεντίνα.

Σπουδάζω Πληροφορική στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος.

Ο τόπος καταγωγής μου είναι η Λευκάδα.

 

Ορισμένες πληροφορίες για εμένα:

• ΑΜ: 210008
• Email: elaspro@cs.ihu.gr

Κάποια από τα ενδιαφέροντά μου είναι: 

1. Ταξίδια
2. Χορός
3. Ενασχόληση με τη μουσική(πιάνο)
4. Παρακολούθηση ταινιών και σειρών
5. Γυμναστική

Δημήτρης Κλοκίδης

Γεια σας,

Eίμαι ο Δημήτρης Κλοκίδης, Μαθητής του ΔΙΠΑΕ Καβάλας πληροφορικής με καταγωγή από τη Χρυσούπολη Καβάλας.

Εδώ είναι μερικές πληροφορίες για μένα:

1. ΑΜ: 210049 
2. Email: dikloki@cs.ihu.gr 

Και ένα μέρος από τα ενδιαφέροντα μου είναι τα εξής:

• Ανάγνωση βιβλίων
• Ακρόαση μουσικής
• παίζοντας διαδικτυακά παιχνίδια με φίλους
• Παρακολούθηση ταινιών και τηλεοπτικών εκπομπών
• μελέτη προγραμματισμού (προς το παρόν μαθαίνω το spring framework)